←前へ   トップへ   次へ→  
                         
                         
     9. Sampannasuttaṃ    
      語根 品詞 語基 意味    
      Sampanna  saṃ-pad 過分 a 依(属) 具足した、成就した    
      suttaṃ  sīv a 経、糸    
    訳文                  
     「具足経」(『相応部』48-19    
                         
                         
                         
    489-1.                  
     489. Atha kho aññataro bhikkhu yena bhagavā tenupasaṅkami;     
      語根 品詞 語基 意味    
      Atha    不変 ときに、また、そこに    
      kho    不変 じつに、たしかに    
      aññataro    代的 とある、随一の    
      bhikkhu  bhikṣ u 比丘    
      yena    代的 (関係代名詞、〜tenaで「〜の所に」)    
      bhagavā    ant 世尊    
      tena    代的 それ、彼、それによって、それゆえ    
      述語 語根 品詞 活用 人称 意味    
      upasaṅkami;  upa-saṃ-kram 近づいた    
    訳文                  
     ときに、とある比丘が世尊へ近づいた。    
                         
                         
                         
    489-2.                  
     upasaṅkamitvā bhagavantaṃ abhivādetvā ekamantaṃ nisīdi.     
      述語 語根 品詞 活用 人称 意味    
      upasaṅkamitvā  upa-saṃ-kram 近づく    
      語根 品詞 語基 意味    
      bhagavantaṃ    ant 世尊    
      述語 語根 品詞 活用 人称 意味    
      abhivādetvā  abhi-vad 使 敬礼する、礼拝する    
      語根 品詞 語基 意味    
      ekamantaṃ    不変 一方に    
      述語 語根 品詞 活用 人称 意味    
      nisīdi.  ni-sad 坐る    
    訳文                  
     近づいて、世尊へ礼拝し、一方へ坐った。    
                         
                         
                         
    489-3.                  
     Ekamantaṃ nisinno kho so bhikkhu bhagavantaṃ etadavoca –     
      語根 品詞 語基 意味    
      Ekamantaṃ    不変 一方に    
      nisinno  ni-sad 過分 a 坐った    
      kho    不変 じつに、たしかに    
      so    代的 それ、彼    
      bhikkhu  bhikṣ u 比丘    
      bhagavantaṃ    ant 世尊    
      etad    代的 これ    
      述語 語根 品詞 活用 人称 意味    
      avoca –  vac いう    
    訳文                  
     一方へ坐ったその比丘は、世尊へこう言った。    
                         
                         
                         
    489-4.                  
     ‘‘‘Indriyasampanno, indriyasampanno’ti, bhante, vuccati.     
      語根 品詞 語基 意味    
      ‘‘‘Indriya    a 依(具) 根、感覚器官    
      sampanno,  saṃ-pad 過分 a 具足した、成就した    
      indriya    a 依(具) 根、感覚器官    
      sampanno’  saṃ-pad 過分 a 具足した、成就した    
      ti,    不変 と、といって、かく、このように、ゆえに    
      bhante,  bhū 名現分 ant(特) 尊者よ、大徳よ    
      述語 語根 品詞 活用 人称 意味    
      vuccati.  vac 受 いわれる    
    訳文                  
     「尊者よ、『根を具足した者、根を具足した者』といわれます。    
                         
                         
                         
    489-5.                  
     Kittāvatā nu kho, bhante, indriyasampanno hotī’’ti?     
      語根 品詞 語基 意味    
      Kittāvatā    不変 どれだけで、どの範囲で、どの点から    
      nu    不変 いったい、たぶん、〜かどうか、〜ではないか    
      kho,    不変 じつに、たしかに    
      bhante,  bhū 名現分 ant(特) 尊者よ、大徳よ    
      indriya    a 依(具) 根、感覚器官    
      sampanno  saṃ-pad 過分 a 具足した、成就した    
      述語 語根 品詞 活用 人称 意味    
      hotī’’  bhū ある、なる、存在する    
      語根 品詞 語基 意味    
      ti?    不変 と、といって、かく、このように、ゆえに    
    訳文                  
     尊者よ、いったいどれだけをもって根を具足した者といわれるのでしょうか」    
                         
                         
                         
    489-6.                  
     ‘‘Idha, bhikkhu, bhikkhu saddhindriyaṃ bhāveti upasamagāmiṃ sambodhagāmiṃ, vīriyindriyaṃ bhāveti upasamagāmiṃ sambodhagāmiṃ, satindriyaṃ bhāveti upasamagāmiṃ sambodhagāmiṃ, samādhindriyaṃ bhāveti upasamagāmiṃ sambodhagāmiṃ, paññindriyaṃ bhāveti upasamagāmiṃ sambodhagāmiṃ.     
      語根 品詞 語基 意味    
      ‘‘Idha,    不変 ここに、この世で、いま、さて    
      bhikkhu,  bhikṣ u 比丘    
      bhikkhu  bhikṣ u 比丘    
      saddhā  śrad-dhā ā 依(属)    
      indriyaṃ    a 根、感官、感覚能力、感覚器官    
      述語 語根 品詞 活用 人称 意味    
      bhāveti  bhū 使 修習する    
      語根 品詞 語基 意味    
      upasama  upa-śam a 依(属) 寂静、寂止、休息    
      gāmiṃ  gam 名形 in 行く、行かせる、導くもの    
      sambodha  saṃ-budh a 依(対) 正覚    
      gāmiṃ,  gam 名形 in 行く、行かせる、導くもの    
      vīriya    a 依(属) 精進    
      indriyaṃ bhāveti upasamagāmiṃ sambodhagāmiṃ, satindriyaṃ bhāveti upasamagāmiṃ sambodhagāmiṃ, samādhindriyaṃ bhāveti upasamagāmiṃ sambodhagāmiṃ, paññindriyaṃ bhāveti upasamagāmiṃ sambodhagāmiṃ. (同上)    
      sati  smṛ i 依(属) 念、憶念、正念    
      samādhi  saṃ-ā-dhā i 依(属) 定、三昧、精神統一    
      paññā  pra-jñā ā 依(属) 智慧、般若    
    訳文                  
     「比丘よ、ここに比丘が、寂止へ導き正覚へ導く信根を修習し、寂止へ導き正覚へ導く精進根を修習し、寂止へ導き正覚へ導く念根を修習し、寂止へ導き正覚へ導く定根を修習し、寂止へ導き正覚へ導く慧根を修習する〔ならば〕、    
                         
                         
                         
    489-7.                  
     Ettāvatā kho, bhikkhu, bhikkhu indriyasampanno hotī’’ti.     
      語根 品詞 語基 意味    
      Ettāvatā    不変 これだけ、この範囲で    
      kho,    不変 じつに、たしかに    
      bhikkhu,  bhikṣ u 比丘    
      bhikkhu  bhikṣ u 比丘    
      indriya    a 依(具) 根、感覚器官    
      sampanno  saṃ-pad 過分 a 具足した、成就した    
      述語 語根 品詞 活用 人称 意味    
      hotī’’  bhū ある、なる、存在する    
      語根 品詞 語基 意味    
      ti.    不変 と、といって、かく、このように、ゆえに    
    訳文                  
     比丘よ、比丘はそれだけをもって根を具足した者といわれるのです」    
                         
                         
                         
     Navamaṃ.    
      語根 品詞 語基 意味    
      Navamaṃ.    a 第九の    
    訳文                  
     第九〔経〕。    
                         
                         
  ←前へ   トップへ   次へ→  
inserted by FC2 system