←前へ   トップへ   次へ→
                       
                       
     2. Sucaritasuttaṃ  
      語根 品詞 語基 意味  
      Sucarita  su-car 名形 a 依(属) 善行  
      suttaṃ  sīv a 経、糸  
    訳文                
     「善行経」(『相応部』32-2  
                       
                       
                       
    551-1.                
     551. Sāvatthinidānaṃ.   
      語根 品詞 語基 意味  
      Sāvatthi    ī 有(処) 地名、サーヴァッティー、舎衛城  
      nidānaṃ.    a 因縁、因由  
    訳文                
     サーヴァッティーでのことである。  
                       
                       
                       
    551-2.                
     Ekamantaṃ nisinno kho so bhikkhu bhagavantaṃ etadavoca –   
      語根 品詞 語基 意味  
      Ekamantaṃ    不変 一方に  
      nisinno  ni-sad 過分 a 坐った  
      kho    不変 じつに、たしかに  
      so    代的 それ、彼  
      bhikkhu  bhikṣ u 比丘  
      bhagavantaṃ    ant 世尊  
      etad    代的 これ  
      述語 語根 品詞 活用 人称 意味  
      avoca –  vac いう  
    訳文                
     一方へ坐ったその比丘は、世尊へこう言った。  
                       
                       
                       
    551-3.                
     ‘‘ko nu kho, bhante, hetu, ko paccayo, yena midhekacco kāyassa bhedā paraṃ maraṇā valāhakakāyikānaṃ devānaṃ sahabyataṃ upapajjatī’’ti?   
      語根 品詞 語基 意味  
      ‘‘ko    代的 何、誰  
      nu    不変 いったい、たぶん、〜かどうか、〜ではないか  
      kho,    不変 じつに、たしかに  
      bhante,  bhū 名現分 ant(特) 尊者よ、大徳よ  
      hetu,  hi u 因、原因(属格に副対で「〜のゆえに」)  
      ko    代的 何、誰  
      paccayo,  prati-i a 縁、資具  
      yena    代的 (関係代名詞、〜tenaで「〜の所に」)  
      idha    不変 ここに、この世で、いま、さて  
      ekacco    代的 一部の、一類の  
      kāyassa    a 身体、集まり  
      bhedā  bhid a 破壊、不和合、離間、種類、区分  
      paraṃ    代的 副対 他の、(副対:さらに、後に、越えて)  
      maraṇā  mṛ a 死 →死後に  
      valāhaka    a 依(属)  
      kāyikānaṃ    a 身の、集まりの  
      devānaṃ    a  
      sahabyataṃ    ā 共住、友誼  
      述語 語根 品詞 活用 人称 意味  
      upapajjatī’’  upa-pad 再生する、往生する  
      語根 品詞 語基 意味  
      ti?    不変 と、といって、かく、このように、ゆえに  
    訳文                
     「尊者よ、いったい、いかなる因、いかなる縁あって、ここなる一部の者は、身破れてのち、死後に、雲の身をもつ神々の眷属に生まれ変るのでしょうか」と。  
                       
                       
                       
    551-4.                
     ‘‘Idha, bhikkhu, ekacco kāyena sucaritaṃ carati, vācāya sucaritaṃ carati, manasā sucaritaṃ carati.   
      語根 品詞 語基 意味  
      ‘‘Idha,    不変 ここに、この世で、いま、さて  
      bhikkhu,  bhikṣ u 比丘  
      ekacco    代的 一部の、一類の  
      kāyena    a  
      sucaritaṃ  su-car 名過分 a 善行  
      述語 語根 品詞 活用 人称 意味  
      carati,  同上  
      語根 品詞 語基 意味  
      vācāya  vac ā 言葉、語  
      sucaritaṃ  su-car 名過分 a 善行  
      carati,  同上  
      manasā    as  
      sucaritaṃ  su-car 名過分 a 善行  
      carati.  同上  
    訳文                
     「比丘よ、ここで、一部の者が、身によって善行をなし、語によって善行をなし、意によって善行をなす〔としましょう〕。  
                       
                       
                       
    551-5.                
     Tassa sutaṃ hoti –   
      語根 品詞 語基 意味  
      Tassa    代的 それ、彼  
      sutaṃ  śru 名過分 a 所聞、聞かれた  
      述語 語根 品詞 活用 人称 意味  
      hoti –  bhū ある、なる、存在する  
    訳文                
     その者が〔このように〕聞きます。  
                       
                       
                       
    551-6.                
     ‘valāhakakāyikā devā dīghāyukā vaṇṇavanto sukhabahulā’ti.   
      語根 品詞 語基 意味  
      ‘valāhaka    a 依(属)  
      kāyikā    a 身の、集まりの  
      devā    a  
      dīgha    a 有(持) 長い  
      āyukā    a 寿命の  
      vaṇṇavanto    ant 美しい  
      sukha    名形 a 有(持)  
      bahulā’    a 多い  
      ti.    不変 と、といって、かく、このように、ゆえに  
    訳文                
     『雲の身をもつ神々は長寿で美しく、楽が多い』と。  
                       
                       
                       
    551-7.                
     Tassa evaṃ hoti –   
      語根 品詞 語基 意味  
      Tassa    代的 それ、彼  
      evaṃ    不変 このように、かくの如き  
      述語 語根 品詞 活用 人称 意味  
      hoti –  bhū ある、なる、存在する  
    訳文                
     その者には、このような〔思いが〕おこります。  
                       
                       
                       
    551-8.                
     ‘aho vatāhaṃ kāyassa bhedā paraṃ maraṇā valāhakakāyikānaṃ devānaṃ sahabyataṃ upapajjeyya’nti.   
      語根 品詞 語基 意味  
      ‘aho    不変 ああ(感嘆詞)  
      vata    不変 じつに  
      ahaṃ    代的  
      kāyassa bhedā paraṃ maraṇā valāhakakāyikānaṃ devānaṃ sahabyataṃ (551-3.)  
      述語 語根 品詞 活用 人称 意味  
      upapajjeyya’n  upa-pad 能反 転生する  
      語根 品詞 語基 意味  
      ti.    不変 と、といって、かく、このように、ゆえに  
    訳文                
     『ああ、じつに私は、身破れてのち、死後に、雲の身をもつ神々の眷属に生まれ変りたいものだ』と。  
                       
                       
                       
    551-9.                
     So kāyassa bhedā paraṃ maraṇā valāhakakāyikānaṃ devānaṃ sahabyataṃ upapajjati.   
      語根 品詞 語基 意味  
      So    代的 それ、彼  
      kāyassa bhedā paraṃ maraṇā valāhakakāyikānaṃ devānaṃ sahabyataṃ upapajjati. (551-3.)  
    訳文                
     その者は、身破れてのち、死後に、雲の身をもつ神々の眷属に生まれ変ります。  
                       
                       
                       
    551-10.                
     Ayaṃ kho, bhikkhu, hetu, ayaṃ paccayo, yena midhekacco kāyassa bhedā paraṃ maraṇā valāhakakāyikānaṃ devānaṃ sahabyataṃ upapajjatī’’ti.   
      語根 品詞 語基 意味  
      Ayaṃ    代的 これ  
      kho, bhikkhu, hetu, ayaṃ paccayo, yena midhekacco kāyassa bhedā paraṃ maraṇā valāhakakāyikānaṃ devānaṃ sahabyataṃ upapajjatī’’ti. (551-3.)  
      bhikkhu,  bhikṣ u 比丘  
    訳文                
     比丘よ、この因、この縁があって、ここなる一部の者は、身破れてのち、死後に、雲の身をもつ神々の眷属に生まれ変るのです」  
                       
                       
                       
     Dutiyaṃ.  
      語根 品詞 語基 意味  
      Dutiyaṃ.    名形 a 男→中 第二の、伴侶  
    訳文                
     第二〔経〕。  
                       
                       
  ←前へ   トップへ   次へ→
inserted by FC2 system